blâmer

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Galleg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

blâmer /Distagadur ?/ verb kreñv strollad 1 (displegadur)

  1. Abegiñ, kareziñ, tamall.