biter

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Saozneg

Etimologiezh

Eus ar verb bite hag -er.

Anv-kadarn

biter /Distagadur ?/ (liester : biters)

  1. Danter, an hini, a zant, a grog gant e zent en un dra bennak.


Krennlavar

  • The biter is sometimes bit.