balayure

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Galleg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

balayure /Distagadur ?/ benel (liester balayures)

  1. Skubienenn, skubadur, skubigell.