ac'halenn

Brezhoneg

Diwar ur wrizienn ac'hal- (ac'h al lec'h?).

Adverb

ac'halen, ac'halenn

1. ac'han, ac'hann; eus amañ
   • Selaou, diskennomp ac'halenn ... ' — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 96.)
   • « [...], hag hini ac'hanoc'h ne day e-bev ac'halenn. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 172.)
   • Deomp ac'halen. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 21.)
   • War-hed tri c'hant kammed ac'halen e kavi ul leue en-istribilh ouzh ur wezenn, war -bouez e lost hag e zivskouarn. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 258.)
   • « Pegeit, a gav d’it, emañ [ar penn all d'ar bed] ac'halen ? » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 273.)
   • Jilig. — Sellet a rit ouz va gwiskamant a zo dishenvel diouz an hini ac'halen ! ... . — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 9.)
   • Tenn ac’hanomp ac'halen, Houarn, ha kae kuit da-unan ! » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 126.)

Notenn

• Skrivet ac'halen e w:Geriadur Hemon-Huon, 2005; ac'halenn e w:Geriadur Al Liamm 2014.

Troioù-lavar

• ac'halenn da warc'hoazh