deoc'h

Brezhoneg

Furm araogenn

deoc'h /Distagadur ?/

1. Furm an araogenn da, displeget en eil gour lies
   • "Reune, ma mignon, ne gav' ket deoc'h ec'h eomp re brim ?" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 20.)
   • Ma mignon, emezi, skuizh oc'h, ret eo deoc'h mont da gousket — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 13.)
   • Ne c'hellan ket kontañ deoc'h amañ kement tra a galon a voe graet e-pad emgann Kergidu ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 215.)
   • — Kenavo, Lena. — Ha deoc'h ivez, Arzel ... — (Visant Seite, Ar brezoneg dre radio, eil levrenn, 1975, p. 118.)

• ... n'eo ket ar boan da zen, na deoc'h, na da re all, klask ober trouz amañ. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 166.)

1. • deoc'h-hu

Stummoù all

• d'eoc'h

1. • - .... N'hoc'h eus ken tra da ober, mar fell d'eoc'h beza en hoc'h eas, nemet laza ho pioc'h ha teurel he fevar zroad er-meaz, ... — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 86.)

Troioù-lavar

• a gav deoc'h
• bennozh deoc'h
• demat deoc'h !
• kenavezo deoc'h!
• kenavo deoc'h!
• trugarez deoc'h
• ne fell ket deoc'h
• ne fellfe ket deoc'h

Troidigezhioù

• galleg : à vous ^(fr)