ŝraŭbo

Esperanteg

Etimologiezh

Ger savet diwar ar ger alamanek Schraube, « biñs », hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	ŝraŭbo	ŝraŭboj
akuzativ	ŝraŭbon	ŝraŭbojn

ŝraŭbo /ˈʃraw.bɔ/

1. Biñs.

Gerioù kevrennek

• ŝraŭbborilo
• ŝraŭbforma

• ŝraŭbkanelo
• ŝraŭbpaŝo

• ŝraŭbŝlosilo
• ŝraŭbturnilo

Deveradoù

• ŝraŭbi
• ŝraŭbigi

• ŝraŭbilo
• ŝraŭbigilo

• ŝraŭbingo