Mont d’an endalc’had

talvezo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar talvez-, pennrann ar verb talvezout, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

talvezo /talˈveː(z)o/

  1. Furm ar verb talvezout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— « N' eus forzh, » a lavare Ivon, « gant ma c'hellin gwelout e pe du e tiskenno, m' hen talvezo dezhañ, pe e vezo diaes. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 140.)
— Un tok burzhudus, hag a dalvezo dimp ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 31.)
« [...]. Me a dalvezo d'eoc'h ho furnez hag hoc'h aliou ma teuan a-benn d'en em denna ac'han, eur wech c'hoaz. [...] ! » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 35.)
— « Mar deo un tammig digristen, ne dalvezo ket deomp tan an ifern. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 75.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù