Mont d’an endalc’had

stleug

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

stleug /ˈstløːk/ gourel (liester : stleugoù)

  1. Ruilhenn vetal zo a-istribilh a bep tu d'an dibr hag a dalvez d'ar marc'heger da harpañ e droad outi a-benn sevel war varc'h pe pa vez o varc'hegezh
    • Marzhin, hag a varc'hekae stleug ouzh stleug gant ar roue a lavaras dezhañ, a-greiz-holl : [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 43.)
    • Distagañ a reas e varcʼh. E droad kleiz a sankas er stleug. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 15.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù