Mont d’an endalc’had

goro

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Ur vaouez o c'horo ur vuoc'h er c'hraou.

Etimologiezh

Tostaat ouzh godro, e kembraeg.

Verb

goro /ˈɡoːro/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Tennañ he laezh digant parez ul loen doñv, da skouer un dañvadez, ur c'havr, ur vuoc'h.
  2. en tu goro

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù