Mont d’an endalc’had

degemeras

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar degemer-, pennrann ar verb degemer pe degemerout, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

degemeras /ˌdeɡẽˈmeːras/

  1. Furm ar verb degemer/degemerout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
[...] : darn anê a oa eus o c'herent, hag o digemeras kalonek. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 128.)
Ar roue a zigemeras mat anezan pa glevas ; [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 41.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù