zistrofet

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus distrofet gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	distrofet
dre vlotaat	zistrofet
amreizh	tistrofet

zistrofet /zisˈtrofːet/

Furm ar verb distreiñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :

— [...]. Gwelet a refet traoù ha na ouvezfet ket petra e vezont, met pa zistrofet, me o disklerio deoc'h. [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 180.)

— Pa zistrofet gant ar sabrenn, deut d'hon gwelet, a lâr dezhañ ar jeanted. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 117.)

Stummoù all