yenaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan yen hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

Verb

yenaat /jẽˈnɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : yenaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ yenoc'h (diwar-benn an amzer, an traoù)

   • Yenaat a ra an amzer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 559.)

2. (dre skeudenn-lavar) Dont da vezañ digar, digaz (diwar-benn an dud)

   • Traoù ker kriz hag ar re-se a erruas e meur a lec'h, ha yenaat a ra kalon un den en e greiz ouzh o c'hontañ ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 141.)

Troioù-lavar

• yenaat en un ober bennak : e ober gant nebeutoc'h a c'hred
• yenaat ouzh unan bennak

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat da vont yenoc'h (diwar-benn an traoù dreist-holl)
   • Glav a oa bet dizehan, ha teuzet e oa an erc'h gantañ, hogen kement-se zoken ne oa ket trawalc'h da yenaat an tan a verve ennañ. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 224.)

Deveradoù

• yenadur
• yenadurezh

Troidigezhioù

• galleg : (se) refroidir ^(fr)

Gwelet ivez

• yenañ