touje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « tou- », pennrann ar verb « touiñ », hag an dibenn-ger « -je ».

Furm verb

touje /ˈtuːʒe/

  1. Furm ar verb touiñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.