tihunjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dihunjout gant ur c'hemmadur dre galetaat

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihunjout
dre vlotaat zihunjout
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihunjout
amreizh tihunjout

tihunjout /tiˈhỹnʒut/

  1. Furm kemmet ar verb dihuniñ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.