tarlonkañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar tar- ha lonkañ.

Verb

tarlonkañ /tarˈlɔ̃ŋkã/ verb gwan (anv-gwan-verb : tarlonket) (displegadur)

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • Tarlonka a ree ken e felle dezi mouga. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 159.)

Troidigezhioù

• galleg : avaler de travers ^(fr)