stultenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Marteze diwar stultus, anv-gwan latin.

Anv-kadarn

stultenn /ˈstyltɛn/ gourel (liester : stultennoù)

  1. Soñj, c'hoant, youl verrbad hag er-maez eus ar skiant-vat peurliesañ a ziwan trumm e spered unan bennak, hep abeg splann, hag a rank bezañ sevenet gantañ.

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù