Mont d’an endalc’had

stribourzh

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger nederlandek stierboord (adstumm eus stuurboord) savet gant stuur, ar « stur », ha boord, ar « bourzh », eleze « bourzh ar stur ». Evit gwir e veze staget ar stur ouzh stribourzh ar vag gwezhall.

Anv-kadarn

stribourzh /ˈstriːburs/ hollek gourel

  1. Kostez dehoù ur vag pa seller ouzh ar staon.
    • Ha setu an dolzenn ramz anezhi o loc'hañ gorrek, dre gaer, dre he fenn a-raok, halet gant ar fun, war stribourzh. — (Youenn Drezen, Skol louarn Veig Trebern, lodenn gentañ, Al Liamm, 1972, p. 151.)
    • Al lestr a oa evel beuzet en e vabourzh hag en e stribourzh. — (A. Troude, Nouveau dictionnaire pratique français & breton du dialecte de Léon, Brest, 1869, p. 84.)

Stummoù all

tribourzh

  • Aet er-maez eus ar pleg-mor, e talc'has ar vatimant da vont etrezek ar c'hornôg, o lezel war dribourzh Kemenez, Molenez ha pelloc'h Eusa. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all, Hor Yezh, 1988, p. 94.)

Gerioù enepster

Deveradoù

Troidigezhioù