skuilho

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar skuilh-, pennrann ar verb skuilhañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

skuilho /ˈskyʎːo/

1. Furm ar verb skuilhañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • « Ra skuilho Doue e c'hrasoù war an tiad tud vat-mañ ha war gement a raint ! [...] ! » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 45.)
   • Na lakez ket ken e-barz, petramant e skuillo. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 158.)
   • Daeroù !... Nag a zaeroù a skuilho a-raok pell amzer, da heul ar c'hoari bugel-se ! — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 95.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) répandra ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) versera ^(fr)