skoer

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Savet diwar « sko- », pennrann ar verb « skeiñ », hag al lostger « -er ».
(Furm verb) Savet diwar « sko- », pennrann ar verb « skeiñ », hag an dibenn-ger « -er ».

Anv-kadarn

skoer /ˈskoː.ɛr/

  1. Den hag a sko.
  2. un teuz skoer : seurt teuz a skofe ouzh ar mogerioù pe an arrebeuri.

Furm verb

skoer /ˈskoː.ɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb skeiñ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.
    • Bremañ ne skoer ket gant ar vugale er skolioù ken.