rankomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar rank-, pennrann ar verb rankout, hag an dibenn-ger -omp

Furm verb

rankomp /ˈrãŋkɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb rankout e kentañ gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
   • — « [...]. Pe, ma rankomp reiñ, c'hwi a vezo deuet ho tro. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 106.)
   • « Tamm ebet, bez dinec'h ! Evit saveteiñ un den bev eo e rankomp kas da benn ar pezh am eus displeget dit ». — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 48.)

Troidigezhioù

• galleg : (nous) devons ^(fr)