prometiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Verb

prometiñ /prɔ̃ˈmɛtːĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Gouestlañ ober un dra bennak dre gomz pe dre skrid ; reiñ e c'her.
   • "Me a bromet kement a garfet." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 42.)
   • Bep eil tro ec'h event lagoud ar re ruz hag hini kreñv ar re wenn, o prometiñ o mouezh bewech, hep an disterañ mezh, da vignoned an neb a veze o paeañ. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 245.)
   • An eil diaoul. — « Koulskoude ho poa prometet dirak an Aot... » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 60.)

Deveradoù

• prometet

Troioù-lavar

• prometiñ an diaoul hag e gernioù
• prometiñ da unan bennak ober un dra bennak
• prometiñ ober un dra bennak da unan bennak

Troidigezhioù

• kembraeg : addo ^(cy)
• galleg : promettre ^(fr)
• saozneg : promise ^(en)
• spagnoleg : prometir ^(es)