podenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar pod hag -enn.

Anv-kadarn

podenn /ˈpoden/ benel (liester : podennoù)

  1. Lodenn eus ur c'horn-butun ma lakaer ar butun da zeviñ.
    • Leuniañ podenn ar c'horn.