plegje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pleg-, pennrann ar verb plegañ, hag an dibenn-ger -je.

Furm verb

plegje /ˈplekʃe/

  1. Furm ar verb plegañ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.
[...], ha biken ne blegje he muiañ-karet da vezañ embannet gant ur sorserez. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 94.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù