peurc'hraio

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar peurc'hra-, pennrann ar verb peurober, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

peurc'hraio /pœrˈxrajo/

  1. Furm ar verb peurober e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Ar re a chomo aze a beurc'hraio. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 223.)

Troidigezhioù