pennadig

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn pennad hag an dibenn-ger bihanaat -ig.

Furm anv-kadarn

pennadig /pɛˈnɑːdik/ gourel (liester pennadoùigoù);

  1. furm vihanaat an anv-kadarn pennad, ha dezhi meur a implij hag a ster.
  2. herradig, lajadig, frapadig
    bezañ, chom, en ulb, mont da ulb, ur pennadig
    • A-boan e oa dezhe bezañ aet ur pennadig eus ar c’hastell ma klevjont un drouz spontus war o lerc’h, KAB 1/106
    • Ar roue a eas ur pennadig goude-se da welet ur roue all a oa mignon dezhañ, KAB 3/114
    • [...], rak bet on ur pennadig e-maez ar gegin. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 138.)
    bezañ, chom, abaf, sioul, souezhet, ur pennadig
    bezañ ur pennadig oc'h ober tra pe dra
    ober tra pe dra ur pennadig:
    • Dre m’hen kavas dihun ha stummet mat e chomas ur pennadig da gaozeal gantañ, KAB 3/14
    chom da ober tra pe dra ur pennadig:
    gortoz ur pennadig
    • Gortozit, gortozit ur pennadig [...]. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 27.)
  3. ur pennadig hent
  4. pennad berr en ur gazetenn:
    • Ur pennadig a oa diwar e benn e kazetenn dec'h.

Troidigezhioù