neinboent
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Anv-kadarn
neinboent /ˈnɛjn.bwẽnt/ gourel
- (steredoniezh/astronomiezh) Poent en oabl a-sonn war un den lec'hiet war an douar.
- Astennet war ho kein, santout a rit leurenn an douar o tibradañ hag o sevel davet an neinboent. — (Panaït Istrati, Askol ar Varagan, troet gant unan bennak, Al Liamm niv. 129, Gouere - Eost 1968, p. 248.)
- An heol a sav d'an neinboent
- Hag a guzh e donder ar mor. — (Reun ar C'halan, Kemmadurioù war levr ar c'hemmoù, Skrid niv. 13, 1977, p. 10.)
- Emañ an heol en tu all d'e neinboent, Itron, ha bez' ez eus ganin kig sec'h, keuz, hag ur voutailhad sistr eus ar vro da gas an traoù d'an traoñ. — (Peter Tremayne, Koulm ar marv, troet gant Jean-Michel Mahe, Aber, 2010, p. 8.)