mousc'hoarzh

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger mous- hag an anv-kadarn c'hoarzh.

Anv-kadarn

mousc'hoarzh /ˈmus.xwars/ gourel (met benel a-wechoùigoù) ; liester : mousc'hoarzhoù.

1. Gwechad mousc'hoarzhin ; fiñv, neuz a wisk un dremm a vousc'hoarzh
   • [...], ha dezhi ur mousc'hoarzh doanius evel p'he dije drouksantet na oa ket tonket da welout he mabig o tont da vezañ un den. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 14.)
2. Dont ur mousc'hoarzh war muzell, gweuz, ub:
   • Donet a reas war ziweuz ar beleg ur mousc'hoarzh o reiñ da intent : [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 12.)
3. Ober ur mousc'hoarzh
   • Ar c'hemener a reas eur mousc'hoarz. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 64.)
   • Treiñ e benn a reas da ober ur mousc'hoarzh d'ar c'hazh roudennet, met hennezh a oa skampet kuit. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 14.)

Gerioù heñvelster

• gwenc'hoarzh
• minc'hoarzh

Deveradoù

• mousc'hoarzhin

Troidigezhioù

• galleg : sourire ^(fr)

Etimologiezh

Savet diwar mousc'hoarzh-, pennrann ar verb mousc'hoarzhin, hep dibenn-ger.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	mousc'hoarzh
dre vlotaat	vousc'hoarzh
amreizh	vousc'hoarzh

mousc'hoarzh /ˈmus.xwars/

1. Furm ar verb mousc'hoarzhin e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
2. Furm ar verb mousc'hoarzhin en eil gour unan an doare-gourc'hemenn

Troidigezhioù

• galleg : (elle) sourit ^(fr) , (il) sourit ^(fr) ,