mouchouer

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gallek mouchoir

Anv-kadarn

mouchouer /muˈʃuːɛr/ gourel (liester : mouchoueroù)

1. Pezh danvez a servij da veur a dra
   • − « Ur c'hwezenn a zo war ho tal ; pelec'h ez eus ur mouchouer ma sec'hin anezhañ deoc'h ? » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 34.)
   • En eneb d'an du-kañv se, pa brene ur vaouez ar mouchouer bras gant pimpilhoù hir ha rodellet a dlee padout [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 31.)
   • [...] ; ur plac'h hag ur paotr en em dag war zigarez ur mouchouer. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 38.)
   • Dre ar prenestr e heje ar plac'h yaouank ar mouchouer en doa gwelet war he blev an deiz kentañ, daou viz a-raok. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
   • Laka broud en ur mouchouer en-dro d'az kouzoug ha hennezh a yac'haio ac'hanout. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 67.)
   • Edo o mamm o paouez tapout he mouchouer. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 102.)

Gerioù heñvelster

• chal

Deveradoù

• mouchouerad

Gerioù kevrennek

• mouchouer-godell : frilien
• mouchouer-kerc'henn

Troidigezhioù

• galleg : fichu ^(fr) , foulard ^(fr) , mouchoir ^(fr)