moanaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan moan hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

moanaat /mwãˈnɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : moanaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Dont da vezañ moan, moanoc'h

Troioù-lavar

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat da vezañ moan, moanoc'h
    • <skouer.>

Deveradoù

Troidigezhioù

Dont da vezañ moanoc'h
Lakaat da vezañ moanoc'h