miror

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « mir- », pennrann ar verb « mirout », hag an dibenn-ger « -or ».

Furm verb

miror /ˈmiːrɔr/

  1. Furm dic'hour ar verb mirout en amzer-da-zont an doare-disklêriañ.