mirjoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « mir- », pennrann ar verb « mirout », hag an dibenn-ger « -joc'h ».

Furm verb

mirjoc'h /ˈmirʒɔx/

  1. Furm ar verb mirout en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.