mibion

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « mab » hag an dibenn-ger « -ion » gant ur pebeiladur vogalennek.

Furm anv-kadarn

Unander Liester
Gourel mab
/ˈmɑːp/
mibien
/ˈmi.bjɛn/

pe mibion
/ˈmi.bjɔ̃n/

Benel merc'h
/ˈmɛrx/
merc'hed
/ˈmɛr.xet/

mibion /ˈmi.bjɔ̃n/

  1. Furm lies an anv-kadarn mab.
    • Deuit, va mibion, va selaouit. — (Sant Benead - Reolenn ar venec'h, Studi hag Ober, 1974, p. 3.)