mard oc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar stagell isurzhiañ mard hag oc'h, furm displeget ar verb bezañ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.

mard oc'h /Distagadur ?/

  1. Ma'z oc'h.
    • Mard oc'h pesketaer, pe mard oc'h bet. — (Job Jaffre, Etrezomp e brezhoneg 1, Emglev an Orient, p. 134.)

Doareoù-skrivañ all

Gwelet ivez

Troidigezhioù