lunedoù
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Anv-kadarn
lunedoù /lỹˈneːdu/ (liester : lunedeier)
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ) .
- N'eus ganin na tokarn mougevour na lunedoù izruz evit gallout kas an enklask da benn vat ! — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 25.)
- Ha lakaet ganti he lunedoù war he fri, e rogas ar golo, e tisplegas al lizher, hag e stagas da lenn. — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 20.)
- Daoulagad glas-lufr a skede a-drek lunedoù evel div hanter loar, ... — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 13.)
- Un den bras ha moan eo ar maer, blev du ha berr war e benn, ur re lunedoù war e fri. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 16.)
- Ar skolaer eo Charlez Skeren : c'hoazh e toug lunedoù moul-korn war e fri hag e son saksofon. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 45.)
- Koll poan hag amzer a rae, ha kerkoulz e vije bet dezhañ reiñ lunedoù d'ur glesker hag e bediñ da lenn a vouezh uhel ar gelaouenn. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 65.)
- Buan, Lukaz a eeunas e lunedoù war e fri, mes pa sellas evit an eil gwech, ne welas mui netra : ar pakad du a oa aet dreist ar skluz. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 12.)