lintrañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

lintrañ /ˈlĩntrã/ verb gwan, anv-gwan-verb lintret

  1. Disteuler gouloù.
    • Trizek kein o vont hag o tont, eus an tu dehou d'an tu kleiz, ar filc'hier o lintrañ pa ziskrogont diouzh o samm ha pa deuont da gask an tamm all. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 84.)

Troidigezhioù