levrioù
Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn levr hag an dibenn-ger -ioù
Furm anv-kadarn
levrioù /ˈlɛwrju/, pe /le'verju/,
- Furm lies an anv-kadarn levr
- Al levrioù-se a entanas ma spered ha ma c'halon hag a roas sklerijenn din war un dachenn n'am boa anaoudegezh ebet outi betek neuze. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 248.)
- « Koulz eo dimp », eme va mignon, « tanañ hor c'herniel adarre ha sellout ouzh va levrioù. » — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 27.)
- Ar werzherez levrioù livet e melen ha ruz a vinc'hoarzhe bepred war he skritell. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 64.)
