kuzulie

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kuzul-, pennrann ar verb kuzuliañ, ur glebiadur notennet -i-, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

kuzulie /kyˈzylje/

  1. Furm ar verb kuzuliañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Mat, ar veleien hag an aotrouien a guzulie an Aotrou de la Marche a gavas dezho n'oa ket gwelloc'h hent eget hennezh da dec'het a-raok an dud fallakr o doa kement a zroug ouzh an Aotrou 'n Eskob ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 22.)

Troidigezhioù