kuzhas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kuzh-, pennrann ar verb kuzhat, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

kuzhas /ˈkyːzas/

  1. Furm ar verb kuzhat e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Ma tistagas unan anezhe, hag e kuzhas anezhañ en ur bern delioù a oa er park tostañ, evit gortoz an noz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 19.)
Da bakañ e zen e kuzhas an diamantoù faos er voest plouz, oc'h ober e vad eus ar farsadenn sot ijinet gant an dud yaouank da dremen un endervezh glav. — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, p. 257.)

Troidigezhioù