komere

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar komer-, pennrann ar verb komer, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

Furm ar verb komer e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

Hep kemmadur :

Ha Kado a roe dezhañ un tamm kig ejen, hag e komere nerzh, hag ec'h ae adarre. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 143.)

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

[...], ha zoken an aotrounez hag an itronezed a gomere plijadur o tremen alies e-biou troad an dourell, evit krañchat en fas ar rouanez paour. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 208.)

Stummoù all

kemere

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

galleg : (elle)/(il) prenait ^(fr)