kijout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « ki- », pennrann ar verb « kiañ », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

kijout /ˈkiːʒut/

  1. Furm ar verb kiañ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.