keusteur

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger spagnolek cocedura : « poazherezh ».[1]

Anv-kadarn

keusteur /ˈkøs.tør/ benel

  1. boued aozet gant un den dre veskañ meur a dra peurvuiañ
  2. Stlabez, dizurzh, meskaj traoù.
    • Eno vat zo ur geusteur gant honnezh ! — (TBP.)

Troidigezhioù

Gwelet ivez

Daveoù

Roll an daveoù :