kaolmoc'ha

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar «kaol-moc'h» hag «-a».

Verb

kaolmoc'ha /kɔl.ˈmo.xːa/

  1. Dastum kaol-moc'h.
  2. (dre fent) Ober un dra bennak didalvoud.