hailhon

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

hailhon /ˈhaʎɔ̃n/ gourel (liester : hailhoned)

1. Den dizonest, divergont, troet d' ober taolioù fall ; lampon.
   • Me am-oa roët krabanadou d'an haillon-ze ken e yee e benn a-we bep taol. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 279.)
2. (Dre astenn-ster) Den gwisket-dister ; hailhevod

Gerioù heñvelster

• hailhevod
• hailhoneg

Deveradoù

• hailhonerezh
• hailhoneg
• hailhoniñ

Troidigezhioù

• galleg : coquin ^(fr) , vaurien ^(fr) , voyou ^(fr)