gwennaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan gwenn hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

gwennaat /ɡɥɛ'nɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwennaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Dont da vezañ gwennoc'h (diwar-benn an traoù)
    • <skouer.>
  2. Dont da vezañ gwenn pe wennoc'h (diwar-benn neuz an dud klañv)
  3. Dont da vezañ gwenn (diwar-benn blev an dud, blevenn al loened)
    • <skouer.>
  4. Sec'hañ (diwar-benn ar geot, an edeier)
  5. (Ent strizh) Dareviñ
    • <skouer.>
  6. Sevel ; goulaouiñ (diwar-benn an deiz)
    • <skouer.>
  7. (Dre astenn-ster) Bezañ sklêrijennet gant gouloù an deiz
  8. (dre skeudenn-lavar), (Pemdez) Treiñ a-du gant mennozhioù politikel an tu dehou goude bezañ bet dalc'hiad an tu kleiz
    • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat (un dra bennak) da vezañ gwennoc'h
    • An aotrou Levot, en e levr, hervez va c'hredenn-me, a zo demdost a-du gant ar Republikaned ; zoken en deus evel un tamm c'hoant da wennaat lod eus an traoù kriz o deus graet er vro, hag eve1ato, n'eo ket evit nac'h o deus graet gwall draoù. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 154.)

Gerioù enepster

Troidigezhioù