grignouzat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn grignouz hag al lostger -at

Verb

grignouzat /ɡrĩˈɲuːzat/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : grignouzet) (displegadur)

1. Grozmolat
   • Adal ma felle d'ur c'hrouadur grignouzat pe ober diouzh e benn e-unan, e kleve diouzhtu digant e vamm : « Sellit 'ta, erru eo Kanaam a bako ac'hanoc'h en e sac'h ! » ha diwar neuze den ne veze furoc'h eget ar c'haezh bihan-se. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 119.)
   • Met kaer am boe poufañ e giz-se, ne baouezas ket E-Mari Dremel da c'hrignouzat : « Hag an arc'hant, nom de va ene ! Digant piv az pefe peadra da... » — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 6.)

Gerioù heñvelster

• gouerouzat
• ronkal

Troidigezhioù

• galleg : être hargneux ^(fr)
• galleg : pleurnicher ^(fr)