gouvezit
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
gouvezit /ɡuˈveː(z)it/
- Furm ar verb gouvezout en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- <skouer.>
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- Penaos e c'houvezit kement-se, va c'habiten ? — (Jozef ar Moal, lakaet e brezhoneg gant Loeiz Konk ha Paotr Jeg, Ar bara loued, Embann an Hirwaz, p. 165.)
- Furm ar verb gouvezout en eil gour lies an doare-gourc'hemenn
- Heñchoù fankeg ha mein-ruilh, gouvezit degemer
Madoberour hor mamm-yezh, ar Barzh, hor Pennsturier. — (Yann-Vari ar Yann, D’an Aotrou Charlez a Vro-C'hall, (barzhoneg).) - Evel-se pa welfot an holl draoù-se, gouvezit emañ tost, e-tal an nor. — (Maodez Glanndour (troidigezh dindan renerezh), Ar Bibl santel - An testamant nevez - Ar Pevar Aviel, eil emb., Al Liamm, 1982, p. 64.)
- Ne c'houvezan ket perak oc'h deut da Seveon, met gouvezit mat, bete-vremañ, den n'eo deut c'hoazh en ti-mañ, da eur ur pred, hep kemer perzh ennañ. — (Jozef ar Moal, lakaet e brezhoneg gant Loeiz Konk ha Paotr Jeg, Ar bara loued, Embann an Hirwaz, p. 49.)
- Gouvezit koulskoude penaos ez eo deuet rouantelezh Doue betek ennoc'h. — (Testamant nevez hon Aotrou hag hor Zalver Jesus-Christ - Lakeat a-nevez e brezonec, ha reizet hervez ar vam-scrid gregach, Paris, 1886, p. 259-260.)
- [...], ha gouvezit a doa muioc'h a leueoù eget ar re all. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 104.)
- Gouvezit ervat, ma farrezianiz kaezh, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 107.)
- Gouvezit ervat petra oc'h oc'h ober. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 140.)
- Heñchoù fankeg ha mein-ruilh, gouvezit degemer