goprañ

Brezhoneg

Eus gopr hag -añ.

Verb

goprañ

1. • Koumanant c’hwec’h miz a rae ouzh he mevelien , ha ne c’hopre anezho nemet gouest e vijent d’ober kement a labour ha ker buan ha hi. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 206.)

Gerioù enepster

• dic'hoprañ