gontin
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus kontin gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | kontin |
| dre vlotaat | gontin |
| dre c'hwezhañ | c'hontin |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
gontin /ˈɡɔ̃ntĩn/
- Furm kemmet ar verb kontañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
- War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :
- "[...]. Touiñ a ran deoc'h ne gontin biken ar pezh a zo c'hoarvezet, ha den ne ouezo ho peus kemeret an tec'h." — (Roparz Hemon, Gaovan hag an Den Gwer, 1949 kentañ emb. Embannadurioù Douar ar Yaouankiz (Al Liamm), eil emb. Levrioù Skol al Louarn (An Here), 1988, p. 62.)