duajon

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dua- », pennrann ar verb « duaat », hag an dibenn-ger « -jon ».

Furm verb

duajon /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb duaat e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.