droukklemm

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger drouk- hag ar verb klemm.

Verb

droukklemm /ˈdruklɛm/ verb gwan (anv-gwan-verb : droukklemmet) (displegadur)

1. Rebech, kavout abeg, pismigañ en un doare c'hwerv
   • Tud kêr a vez o troukklemm pa n'o-devez ket trawalc'h a gig. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 220.)

Deveradoù

• droukklemmer

Troidigezhioù

• galleg : récriminer ^(fr)